Czarnogórska przygoda Leliwy !!!

Wiadomym jest, że nasz folklor cieszy się ogromnym zainteresowaniem za granicami naszego kraju i prezentowane tańce są chętnie oglądane ze względu na ich atrakcyjność i nietuzinkowy parowy charakter. W krajach południowej Europy tańce w większości mają charakter korowodowy, dlatego też nasze obrazki taneczne są szczególnie oklaskiwane.

W drodze do Czarnogóry mieliśmy okazję zatrzymać się w Budapeszcie i zwiedzić to piękne miasto. Po kilkugodzinnym spacerze z p. przewodnik zobaczyliśmy m.in.

• Parlament Węgierski,
• Wzgórze Zamkowe,
• Bazylikę św. Stefana,
• Aleję Andrássyego,
• Park Miejski,

 a wizytę zakończyliśmy w Tropikarium.

Wieczorem udaliśmy się w dalszą podróż na nasze miejsce docelowe do Sutomore.

Koncert festiwalowy poprzedzał przemarsz wszystkich zespołów ulicami Baru.

W festiwalu brały udział zespoły z Czarnogóry, Serbii, Mołdawii, Ukrainy, Bośni i Bułgarii, Węgier, Chorwacji i Turcji.

Mieliśmy okazję zachwycić się także urokliwymi krajobrazami z jakich słynie Montenegro. Rejs statkiem po Adriatyku i zwiedzanie historycznego centrum Petrovac, Starej Budwy, plaży królowej, a także zachwycił nas widok wyspy św. Stefana, którą mogliśmy podziwiać ze statku.

Cumowaliśmy na jedynej piaszczystej plaży, gdzie mogliśmy się ochłodzić w słonych wodach Adriatyku. Choć jeżowce i „ skubiące rybki” nie dawały nam spokoju spragnieni morza codziennie zażywaliśmy kąpieli. Adriatyk także pokazał nam swoje wzburzone oblicze i mogliśmy walcząc z falami poczuć siłę żywiołu.

Pobyt na Riwierze Barskiej to także wycieczka do historycznej części Starego Baru gdzie na własne oczy mogliśmy zobaczyć starożytne ponad 2000 - letnie drzewo oliwne.

W Czarnogórze zachwyca różnorodność i sami mogliśmy tego doświadczyć przenosząc się tylko o ok. 60 km do Zatoki Kotorskiej gdzie na wzgórzu Świętego Ivana wznosi się twierdza. Jest to, obok Dubrownika, jedno z nielicznych miast na wschodnim wybrzeżu Adriatyku, które pomimo wojen i trzęsień ziemi zachowało oryginalne mury obronne. Obiekt ten ma wyjątkową wartość dla ludzkości i dlatego znajduje się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Aby tam dotrzeć należy wspiąć się na wysokość 260 m n.p.m. pokonując ponad 1500 schodków. I z dumą mogę potwierdzić, że wszyscy zdobyli szczyt. Nie było to łatwe w prawie 40 stopniowym upale – ale kto jak nie my!

Niestety wszystko ma swój początek i koniec i nasz prawie dwutygodniowy pobyt w Czarnogórze dobiegł końca. Młodzież i opiekunowie bardzo dziękują wszystkim, którzy wspierają działania „Leliwy”, która w tym roku obchodzi 35- lecie swojej działalności. To właśnie dzięki wsparciu naszych darczyńców możemy realizować nasze projekty, a młodzież ma szansę kultywowania polskiego folkloru i zwiedzania różnych zakątków Europy.

Szczególne podziękowania składamy zarządowi Elektrociepłowni w Nowej Sarzynie, a także zarządowi BS w Leżajsku MCK w Leżajsku, Starostwu Powiatowemu, Urzędowi Miasta w Leżajsku panu Tadeuszowi Rutkowskiemu, pani Małgorzacie Trębacz-Usługi Transportowe S.C. w Leżajsku, państwu Krystynie i Henrykowi Bereziewicz - Skład Części Zamiennych S.C. w Leżajsku oraz wszystkim rodzicom i ludziom dobrej woli wspierających nasze działania!